မိန္းမသား ဘာသာအတိုင္းဒီေကာင္းကင္ႀကီးမွာ
လမင္းကို အသာေငးႀကည့္ ေနတဲ့ ႀကယ္ပြင့္ေလးပါ.။
ထမ္းပိုးထားတဲ့ သမုဒၵရာေတြရယ္..
လက္ဖဝါးႀကမ္းႀကမ္းတစ္စံုရယ္.
မျပီးဆံုးေသးတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ ့
ႏွလံုးသားတစ္စံု ကို ျမင္ေနရေပမယ့္လည္း..
ငါ့ပင္လယ္က လွဳိင္းေတြ ဒီကမ္းကို မကပ္ႏိုင္ေသးဘူး..။
ပန္းဆိုတာ ပြင့္မွလွတာ
ႏွလံုးသားဆိုတာ အခ်စ္ရွိမွ ျပည့္စံုတာ
မင္းရင္ဘတ္က အခ်စ္ေတြ စာစီျပပါ
အခ်စ္ ..အဂ်စ္ ..အျခစ္...
စကားလံုးေတြက
မေျပာတာႀကာ.
မေရးတာႀကာလို ့..
အသံထြက္မပီခ်င္ ..
စာလံုးေပါင္း မမွန္ခ်င္ေတာ့ဘူး.
ရင္ကို ရင္နဲ့ျပီး
အခ်စ္ကို အခ်စ္ နဲ ့တည္တဲ့ အခ်စ္အိမ္ေလးဖြဲ ့
စိတ္ကူးယဥ္တိမ္တိုက္ ေတြ ကို အားက်ခ်င္လိုက္တာ
စိတ္ကူးနဲ့ လက္ေတြ ့
အခ်စ္နဲ့ ဘဝ
ေက်ာနဲ ့ရင္လို
ဆန္က်င္ ဘတ္အရပ္ဆီမွာ
အခ်စ္နဲ ့စားလို့ မရသလို
အခ်စ္နဲ ့အိပ္လို ့မရပါဘူး.
အခ်စ္တစ္ခုတည္းနဲ ့ေတာ့ ဘဝလမ္းက
ေလဒဏ္ မိုးဒဏ္ေတြ ျပင္းလြန္းပါတယ္.။
ေက်ာပူတာကို ခံႏိုင္ေပမယ့္
ရင္ပူတာကို မခံႏိုင္လို ့ပါ
တစ္ဘဝစာမဟုတ္ေတာင္ တခဏ
ဒီရင္ဘတ္မွာ သိမ္းထားခ်င္တယ္.။
ိုရန္ခုန္သံက အေပ်ာ္ဖတ္ဝတၱဳမဟုတ္သလို
အပ်င္းေျပ ဆိုရုံေလာက္နဲ ့ ငါရင္ဘတ္ထဲကို ဝင္မႀကည့္လိုက္ပါနဲ ့။
ဇာတ္လမ္းထဲက ေရႊမင္းသားလည္း မဟုတ္ပါဘူး
ဒီလမ္းေတြ က မစိမ္းလန္းေသးဘူး
ဒီရာသီက မျငိမ္မသက္နဲ ့
ေနဝင္ခ်ိန္လမ္းေတြ ေပၚမွာ
ငါ ....
ဟို သီခ်င္းကို ခပ္ဖြဖြ ရြတ္ဆိုမိတယ္.။
........".မလာပါနဲ့"..............။
အခ်စ္စစ္ပြဲမွာ အခ်စ္ႀကီးသူသာ ရွဳံးနိမ့္ ရစျမဲဆိုရင္
ေတာင္စြယ္ေနကြယ္မွာ ႏွလံုးသားကို မစေတးရက္ဘူး
အလြမ္းျမိဳ ့ႀကီးပဲ တည္လိုက္မယ္.။
0 comments:
Post a Comment